20 yıldır gurur duyduğumuz tek turnuva

10 dakika önce bu 2002 senesinde neler olmuştu diye kafamdan geçirirken gelen bildirimin yüzümde yarattığı tebessüm anlatılamaz!

15:34 evet o abilerimizz yüzünden 20 senedir bi yere gelemedik,helal olsun Türk futbolunun özeti....

Tabii siz olayı Türkiyeden anlatıyorsunuz ama bu işin bi Azerbeycan tarafı var. Sene 2002 wining elevendan her kes brezilyayı tutar. Ama iş farklı bu defa Türkiyeyle oynuyacak. Biz hiç dünya kupasına gitmediyimiz için hey Türkiyeyi tutardık. 11 yaşım var tüm mahalle maçları izliyor. Ceferxan emmi gilin bahçesine televizyon koymuşlar tüm maçlar orda izleniyor. Türkiye Breziliya maçı sabah erkenden olduğu için evden izledi her kes. Hasan Şaşın o golün birinci devre arası balkona çıktım her kes bir yandakı komşuya o golü anlatıyordu. Tabii maçtan sonra rivaldoya hakaretler. Çocuk aklımızla rivaldonun haraketin nasıl hakem görmez yorumluyorduk. Ama İlhan Mansızın Karlosa atdığı o haraketmi deyim, çalımmı deyim, driblingmi deyim artık her neyse, bizim günlerle çalıştığımız dribling olmuşdu mahalle maçlarında. Bide 3 cü lük maçı vardı. Biz Celilabaddan Elibayramlıya Anne Annem gile gitdik , malum yazın okullar tatil. Halam gilde izledik o maçı, yaşca küçük ben olduğum için yüzüme Türk bayrağı çizmi halamın kızı) jardelin formasıyla o maçı izlemiştim 9 Hakan Şükür numarası ile. Biz o zaman ne bahis bilirdik ne siyaset sadece Müsliman olduğumuz için cani gönülden Türkiyeyi tutardık. Anılar çok ama vakit yok.

Herşeyi bırak bir kenara üstüne üstlük babamı da bu sene kaybettim 😢

Türkiye'nin en mutlu yılı ilhan mansızın altın golünde top kaleye girmeden biz sevinçten 5 kattan aşağıya inmiştik

Liseye gidiyordum ülkenin en iyi olduğu birlik beraberlik olduğumuz dönemler

Hikaye anlatıcılarını dinlesem de, hikaye anlattıkları için pek duygulanmam normalde. 2002'yi, 2003'ü 2008'i anmaktan da yıldım. Geride bıraktım o nostaljiyi. Ben sadece özledim. O kadar özledim ki; ülkemle gurur duymayı, bir bütünün parçası olmayı, insanların birlikte sevinebilmesini, memlekette umutlar yeşermesini, işlerin iyiye gitmesini, öyle özledim, öyle özledik ki... Ben de dahil çevremde herkeste bir depresyon, durup durup gelen ölüm düşünceleri, 'ne olacak bu halimiz'ler. Kendi ilk gençlik yıllarım gibi, bugünün 18-20li yaşlarındaki o güzel hevesli çocuklarımızı diri diri yememizden bıktım artık. Kendime sarılmak istiyorum, ülkeme, milletime sarılmak istiyorum. Tüm bu saçmalık ve acziyetten kaçıp gitmek istesem de, hâlâ başka bir ülkede yaşamayı tahayyül edemiyorum bile. Burada, kendi ülkemde üretebilmek, mücadele edebilmek istiyorum. Bir sürecin içinde olmak, ilerletebilmek istiyorum. Kaç yıldır her gün bir öncekinden daha kötü şu makus ülkede. Güzel haberlere öyle muhtaç kaldık, her birimizin yakasına yapışmış kan emicilerden, toksik siyasetten, ayrışmaktan, endişeden, korkudan, nefretten öyle muzdaribiz, öyle hastayız ki... Zaten Ufuk Abi'nin de çizdiği senaryo, anlattığı bu. Yeni hikayeler yazmamız lazım hem bireysel hayatlarımızda, hem toplumumuzda. Önce kendimizle, sonra birbirimizle barışmamız lazım. Nasıl olacak bilmiyorum, ama artık güzel şeyler olmalı. Şükür ki güzel insanlar var hâlâ. İyi ki varlar, iyi ki varsınız, iyi ki varım. İnanmak istiyorum, o hâlde inanıyorum. Bu yıl kötüye giden son yılımız olsun. Tutanalım, birbirimizi tutalım, birlikte kalkalım, birlikte tırmanalım. Kendimiz olmayı çok özledik, çok.

Yaş 11 okula giden yok mahallede cok gururluyduk o zamanlar birde şimdiye bakıyoruz alakası yok

Bizde lisede akıllı tahtadan öğle aralarında açıp izliyoruz

aynısını anlattın. resmen tekrar yaşadım :D

Cola olmasaydı iyiydi 👍🏼 Cola içmeyin su için daha sağlıklı diyen Cristiano Ronaldo sana çok kızdı😉 geriye kalan tüm içerikler için emeğine sağlık güzel video olmuş👏🏼👏🏼

Ülkemiz çok güzeldi o yıllarda. Umarım tekrar yaşarız o kadar güzel günleri. ❤️

Korktun mu Hakan Şükürün en erken gol rekorunu söylemeye :D

Vallahi ben de hatırlamıyorum Brezilya ve Hırvatistan maçını. İnsanın zihni gidiyor demek ki böyle anlarda.

Ah şu ülkemin güzel günleri... Dertsiz tasasız günler... Derdimizin futbol olduğu günler ...

İzlerken ağladım be güzel insan 😭 çocukluğumun masum güzelliklerini bana tekrar hatırlattığın için sana çok teşekkür ederim 🙏🙏

Abi dunya kupasının en erken golu olan golden bahsetmemissiniz.bu beni cok üzüyor banane hakan sukurun siyasi hayatindan düşüncesinden ondan bundan..milli forma giyen biri rekor kirmis.burda onu atlamışsınız ve biliyorum ki sizde üzülüyorsunuz bu baskilara filtrelere

Çocukluğumuzun en güzel gunleriydi. . 20 sene geçti daha güzelini yaşamadık 2008de bile sadece yaklasabildik öyle bir birliktelikti.

2000-2002 çok güzel ve özel yıllardı.

Hislerime tercüman oldunuz. Çok bir sene , çok güzel bir yazdı. 39 yaşında biri olarak çok iyi hatırlıyorum. Dersane yi ekip sabah sabah maç izlediğim günler 😎😁

O zaman yaşım 8 ama hâlâ o zamanlar dün gibi aklımda, Galatasaray'ın Avrupa başarısından sonra herkes başarı bekliyor. Her maçı çok iyi hatırlıyorum. Ümit Davala saçını yaptırmayan yoktur heralde. O zamanlar çok güzeldi bı daha asla yaşanmaz. Bu duyguları tekrar hatırlattıgın için teşekkürler Ufuk abim 🙏

Varya bi tarafta idolüm rivaldo ki bende ayni mevkide oynuyodum bi tarafta kirmizi kart alan hakan ünsal ben koyu galatasarayliyim ama hem galatasarayda hem milli takimda en sevdigim oyuncu hep hakan ünsal olmustu o kirmizi kart ah o kirmizi kart

abi , aynısını biz Azerbaycanda yaşadık

Ülkenin sefasını 80-90 kuşağı sürdü cefasını 2000liler çekiyor. Abilerim ne şanslıymışsınız

Asla unutamayacağım zamanlardı. Okuldan kaçıp servisin antenli siyah beyaz televizyonunda Brezilya maçını izlediğim günü asla unutamam. Bizlere bunları yaşatarak birleştiren o güzel insanların hepsine teşekkür ederiz.

Hey güdü günler ne güzel günlermiş birr olabildiğimiz, birlikte sevinip üzüldüğümüz. Turbulans olayı ile başlaman daha iyi olurdu nerdeyse ölümden dönüyorlar Hasan Şaş dan hikayesini mutlaka dinleyin. Birezilya ve Senegal maçı başka idi. en sonda durumlardan dolayı bahsedemedigin Hakan Şükürün attığı golü, 10.8 saniyede hala en hızlı atılan gol dünya kupalarında. Unv. idim tüylerim diken diken oldu ağzına sağlık. 💯

Almanya da yasayan bir Türk olarak Sabah okuldan kaçip Türk Kahvesinde Maci izlemistik Tüm arkadaslarimizlarla.. asla Unutulmayacak bir ani ❤️🇹🇷

2010 da doğdum izleyemedim babamdan duyduğuma göre o yıl her türk ümit davala nin saç şeklini yapıyordu

Evet cok zengin bir ulke degildik kusurluda olsa isleyen bir demokrasimiz vardi. Taaki uzun adam gelene kadar. 2000 liler bilmez o zamanki turkiyeyi..

Özlemle beklediğimiz yılları tekrar yaşasak keşke 💐

20 senedir mutlu olamadığımızı hatırlattığın için teşekkürler 🙏🙏

O zaman Beko'da çalışıyordum Beylikdüzündeki fabrikasında. Üçüncülük maçında bütün fabrika tatil edildi, büyük bir spor salonu vardı, oraya dev ekran kuruldu, bütün Beko beraber izledik o maçı. Ne çıldırmalar, ne çıldırmalar. 2002 tamam da asıl zirve 2008'di bence.

LGS vardı bizim zamanımızda. Ne sınavını, ne sonucunu hiç sallamadan izledik turnuvayı (Allah'tan iyi bir liseye kapak atmıştım da sorun olmamıştı evde) Şu günleri, şu heyecanı, şu mutluluğu ve gururu yeniden yaşamaya o kadar ihtiyacımız var ki; üzerimizdeki şu ölü toprağını bir kez daha atalım. Kuruduk be kardeşim, valla billa kuruduk.

Abi dediğin gibi Türk Futbolu'nun prime dönemi 1996-2008 arasıydı. Sonra ülke futbolunun tadı, tuzu kalmadı. Video için emeğine sağlık

Fas Fransa maçını izlerken 2008 Almanya Türkiye maçı gibi izledim. Aynısı değil miydi?

Daha 5 yaşındaydım. Hatırladığım nadir anlardan. İçimize öyle bir işlemiş ki hafızama kazınmış. Daha yeni aldığımız gri küçük tüplü televizyonu salona kurmuştuk, maçı izlemek için odamızda uyumazdık, tv karşısına yorgan döşek serip 22.00 maçlarını izleyip sabaha kadar maçın heyecanıyla uyuyamazdık. Tarifsiz hislerdi..

Bir daha yaşamıyız bu duygu bilmem ama ara ara açıp izlerim o jenerasyonu çok büyük oyuncuların ve büyük takımların arasında sıyrılıp dünya 3 cüsü olmak bile gurur verici Allah nasip eder inşallah o kupayı almak. Kaan abi gece gece gözler doldu teşekkürler güzel çalışman için

2002 dünya kupası ilk maç ogretmenler odasinda TV karşısında izlemiştik çok ses yapıyoruz diye bizi eve gönderdiler devre arasında ah ah ne güzeldi hele yarin finale çıktığımız senegal maçı öğlen saatlerinde her yer ana baba günü cilgincaydi çok şanslı bir nesildik

Abi mahalleden olman zaten gönlümü fethetmişti de, İmparatorların, ustaların, kaptanların adını söyleyemediği bir iklimde Hakan Şükür’ün adını ve görüntülerini kesmemen kalbimde bambaşka bir yere getirdi seni. Çok seviyordum, bi o kadar da saygı duyuyorum şimdi. Bazen hissettiğim gibi yaşamaktan yoruluyorum ve ben de bu yapmacık düzene ayak uydurabilir miyim acaba derken… böyle karakterleri görünce hem mutlu hem mahcup hissediyorum. Tanışmayı çok istiyorum 🙋‍♂️

İnsan izleyince" vay be biz de yaşlanmışız" diyor. 90'larin başından bu tarafa izliyorum. Benim gördüğüm en kaliteli kadroydu. Belki daha iyileri de gelir ama bu adamlar başkaydı. Belki de bize ilkleri yaşattıkları için daha değerliler.

Yüzümüzü gözümüzü boyuyorduk kırmızı beyaza 11 12 yaşındaydık nasıl bir heyecandı be keşke hep çocuk kalsak :)

Lisedeydim bende. Gerçekten hissettiğim duyguları tarif etmek imkansız. Belki de brezilya tarihinin en iyi kadrusana denk gelmemiş olsak o kupayı alabilirdik. Bize yaşattıkları bu güzel duygular için hepsine teşekkürü bir borç bilirim

Ufuk neden Galatasaray uefa kupasını aldığının videosunu yapmıyorsun

Tek şanssizliğimiz o dönemin değil tüm zamanların bence en iyi kadrosuna sahip milli takımıyla hem gruplarda hemde yarı finalde karşı karşıya gelmemizdi Bende 1985 liyim,maç günü bütün türkiye tek vücut olurdu,yaşlisindan gencine o gün sadece milli maçın başlama saati beklenirdi.maalesef o günlerin heyecanı adrenali geride kaldı.bence başarılı olmamızın bir nedeni de Galatasaray'ın Avrupa'da başarıyı getiren oyun tarzı milli takımda da devam etti çünkü kadronun iskeleti Galatasaraylı futbolculardan olusuyordu,hem oyun sistemi hemde futbolcuların kaliteli olması ortak bir duyguda birleşince tüm dünyanın parmakla gösterdigi bir takım olduk, teşekkürler

Resmen hislerine tercüman olmuşsunuz.Brezilya Türkiye maçı pazartesi günü idi ve maçı öğretmenler odasında izlemiştik...Hasan Şaş in golünden sonra herkes birbirine sarılmıştı..o kadar sevinmiştik ki ne öğrenci kalmıştı ne de öğretmen...Hey gidi günler hey...

Hıncal Uluç turnuvadan aylar önce final oynayacak bir takımımız olduğunu hem televizyonda, hem de gazetede defalarca belirtti. Eleştirilerini çarpıtmayın...

2008 de bambaşkaydı son dakka golleri ne güzeldi be

İlhan Mansız ve Ümit Davala Türkiye nin en ünlüleri hâline gelmişlerdi. Gençler saçlarını onlarınki gibi kestiriyordu, mahalle maçlarında İlhan Mansız çalımı deniyorduk. Ne günlerdi ☺️

Şanslı nesilmişiz 2002’yi tadıyla yaşadık 2008’i keyfiyle yaşadık. Bir kere olunca hep olacak sanıyorsun ama olmuyor.

ilkokuldaydım. dediğin 37 ekrandan dersi bırakıp sınıfça izlemiştik. gerçekten o tarihlerde bu ülke çok daha güzeldi. umarım milli birlik ve beraberliğimiz o günlere döner

Ülkecek mutlu olduğumuz son zamanlardı. Anlatım için teşekkür ederim.

Ne günlerdi be insanın tüyleri diken diken oluyor ya . Vallaha bende ilk ve son kez tüm Türkiye'yi böyle kenetlenmiş gördüm..

Brezilya-Türkiye ilk maçında ilkokul 1. sınıf öğrencisydim. Maçı da ettüte toplanıp hep beraber izlemiştik. Gerçekten ne günlerdi. Çok ilginçtir ben de yarı fial maçını hatırlamıyorum. Artık nasıl bi şekilde heyecanlandıysak yok o maç. :)

Şimdiki halimize çok üzülüyorum. Ama milli takımdan çok insanımızın haline üzülüyor ve acıyorum.

Saçımı ümit davala gibi kestirmiştim hey gidi günler. Ne güzel çocukluk yıllarımız oldu.

İlk Brezilya maçı günü, kimyasal kinetik final sınavına giderken, vazgeçip yoldan dönmüştüm. Bi sonraki sene geçebilmiştim dersi. Çin maçında ise Endüstriyel Kimya finalindeydim. Takoz 5110 uma gol bildirimleri gelirdi. Sınavda maç takip etmiştim. Heyt be.

Emeğinize sağlık ve yad ettik hep beraber teşekkürler bununla beraber yer yer görüntüde ses kaymaları meydana gelmiş düzenleyip tekrar yükleyebilme imkanı varsa tadından yenmez doğrusu vesselam :))

2002 doğumluyum hiç bunları bilmezdim tek bildiğim 3.olduğumuz ve kel kafalı Hasan şaşın iyi oynadığını bilirdim şuanda ülkenin en çok ihtiyaç duyduğu şey ve yine bi dünya kupası yine biz yokuz keşke olsak keşke başarılı olsakta bu zor zamanda tüm ülke olarak mutlu olsak

Ah be ne kadar güzeldi o yaz ❤❤❤

“37 ekrana neler sığdırdık biz” geçmişe özlemi çok güzel dile getirdin güzel insan...

*89* doğumluyum çok özledim lan bu takımı :(

O zamanlar 8 yaşında bir çocuk olarak köyde öyle herkeste televizyon yoktu bir akrabamızın evine gider izlerdik. İzlerken o günler de aklıma geldi ve iyice duygulandırdın güzel insan diline emeğine sağlık. 😔

2002 de Okullarda derse ara verilmişti hep birlikte maç izlemiştik efsane yıllardı Hasan şaş golü atınca ne sevinmiştik 🇹🇷😊

tüyler diken diken❤️

Allah 2002 gibi bir dünya kupası görmeyi nasip etsin inşallah

Ben 2008 doğumluyum hayatımda Portekiz maçı kadar üzüldüğüm bir maç olmadı inşallah 2026 ya gideriz senin anlatımında süper abi senin kanal yurt dışında olsa şuan 1 milyonu çok geçmiştin

Bir an anılarım canlandı L1 Üçgen o dönem yaş 15 lise 1 sınavlar başladı saat sabahın 9,30'unda maçlar ne günlerdi be...

Az önce Dünya Kupasında ilk 20 anı videonu izlerken bizim hikayemiz yokmu derken senin çıkıp burdayım diyip bu videoyu yüklemen...işte o yüzden seni hiç bırakmadım

Eyvallah Kardeşim... Ağzına Sağlık... 👏👏👏

Vay arkadaş hatırladım lisede kantinde izlemiştik. Hakkaten hocalar falan dersi salmıştı hep. Kantinde ki masa sandalyeler uçuşurdu her golde. Nasıl özlemişiz o günleri. Teşekkürler

duygulandım gözlerim doldu be ne günlerdi keşke gelse o günler

Ne kadar mutlu bir ülkeydik..

Çocukluğumda ki en muhteşem anıdır 2002 Dünya kupası. Gündüz vakti kahvehanenin camından dışarıdan izlerdik maçı okul tatil edilmiş koskoca bir ülke sadece bu organizasyona kilitlenmiş. Akraba ziyaretine gittiğimde annemle TV yi açtırdım Brezilya ile olan maçı izlemek için. O dönemler şimdiki gibi çocukların her isteği yapılmazdi. Düşünün bu şampiyonanın herkes tarafından ne denli onemsendigini. Ahh eski günler.

Yeni hikayeler yazmak hayalleri kurmak en doğrusu ama biz kaldık 2002. Bu dünya kupasına bir numara katılmama sebebimiz sizce nedir?

15 Yaşındayım ve şu heyecanı hiç yaşıyamadım abi ya Tuttuğum takım kaç yıldır şampiyon olamadı en istediğim Milli takımın heyecan yaratması ama oda olmuo

Çok güzel anlattın be güzel insan, duygulandım valla. Ve ısrarla vurguladığın şeyi, birlik olmayı orada bıraktık sanırım. İyi ki o günleri yaşamışım diyorum 32 yaşında biri olarak. Hafızamda pamuklara sarıp saklıyorum o günleri

2001 liyim nasip olmadi bizzat yaşamak bunu, ama umarim yakinda bizde yaşarız bu gururu

Dünya kupasında zaman yolculuğu yaşattığın için teşekkürler güzel insan... Keşke video hiç bitmese dedik ama ilk kez bir videoya neden bu kadar çabuk bitti dedirttin...

İçimden keşke bu Dünya Kupasında Türkiye'de olsaydı diye geçirirken... Bir Fenerbahçe'li olarak maçın ilk yarısını seyredemediğim ve oyuncumuz Enner Valencia'nın gollerini izlemek için TRshow açtığımda senin vidyonu görünce izlemeden geçemedim. Evet bizi 2002'ye götürdün... Ben de o zamanlar 21 yaşındaydım ve ne sevinçler yaşamıştık millet olarak... Almanya'da yaşıyorum ve Almanları fıtık etmiştik... Şimdi düşünüyorum bu uğurda kariyerim sekteye uğradı ama bayrağıma ve milletime helal olsun... Hele Senegal maçından sonra hayatımın ilk ve son Araba konvoyunda yer kırmızı gök beyaz olmuştu... az önce 2026 yılında Dünya Kupası nerede yapılacak diye araştırdım... (Bu haberi kaçırmışım) Dileğim o durki bizim Milli Takım 2026'ya direk gider ve bende en büyük 2 hayalimi aynı anda yaşama fırsatı bulurum... Hem Amerika'ya gitmek hemde Dünya Kupasını statda izlemek... Hele bir de kendi Milli takımımızı izlemek ne güzel olur be... Bu arada vidyo'yu izlerken nerdeyse ağlayacaktım... çok duygulandım... çok nadir Yorum yazarım TRshow vidyolarına şimdi elimi klavyeden alamıyorum...

Yine o yılını yaşarız inşAllah

Liseye yeni başlamıştım. Hiç unutmam! Mahalle arkadaşlarım ile okulu kırıp, çalışan ailesi olanların evine maç izlemeye giderdik hey gidi...

o zamanlar almanyada yaşıyorduk ben 6-7 yaşlarındaydım konvoya çıktığımızı türk bir polise denk geldiğimizi ve onun da bizimle birlikte sevindiğini hatırlıyorum

keşke o zamanlar 4 yaşında değil de yetişkin olup o anlara tanıklık edebilseymişim.

Eskiler güzel günler benim ülkem herşeyin en iyisini hak ediyor abi şu günleri hak etmiyor

O zamanları görmedim ama abi sen o gün çok iyi anlatın ve beni ağlattın canın sağolsun yine de. İnşallah 2024 Almanya'ya gideriz ve aynı o günleri yaşarız. Ama bu hoca ile sanmıyorum

Valla 15 Yaşındayım 2. Dünya kupası heyecanım olacak maalesef Ronaldo ve Messi'nin son dünya kupası diye çok üzülüyorum. İyi olanın kazandığı tüm dünyayı heyecanlandıran zevkli futbol oynattıran takımlar izleriz inşallah.

İlkokul 2. sınıftaydım maçlar öyle saatleri oynanıyordu.Brezilya ile oynadıgımız maçta 20 dk lık okul yolunu 5 dk koşmuştum çok güzel günlerdi.

Ben de lisedeydim Brezilya maçını okuldaki hocalarla izlemiştik o heyecanı yaşamak bambaşka anlatılmaz

Ortaokul 2. sınıf yeni bitmişti... Hatırladığım en güzel çocukluk yazlarımdan biriydi 2002 yazı. İzlerken öyle duygulandım ki...

Bugüne kadar Burak Yılmaz'ın kaçırdığı penaltıya hep bir şekilde sağlık olsun diyebilmiştim. Ama şimdi gerçekten eksik hissediyorum.

Abi ne guzel anlattin beee...bu video yu milli takima arada antreman olarak izletilmeli🙃sevenlerin duygulari nasilmis anlamis olurlar..

Ah be abi aldım götürdün bizi tarihin tozlu raflarında kalan o muhteşem duygulara Çok güzel söyledin ama yine de az kalır o duygu o coşku bambaşka bi seviyeydi hatta şunu da samimiyetle iddia ediyorum şayet önümüzdeki yıllarda yeniden yari veya final bile oynasak bu coşku ile sevinemeyiz zannetmiyorum çok başkaydı bambaşkaydı. " hadi bastır gönüller coşsun, O kupalar sana helal al gelde buralar bayram olsun. Neydi be abi...🥺🥰🔥

Resmen o günleri tekrar yaşadım ağzına sağlık çok güzel bi çalışma olmuş teşekkürü bir borç bilirim sana güzel insan başarılar 👏👏

22 yaşındayım,ulan bi dünya kupasına katılıp heyecan yaşamadan ölmeyim be

Lise 3 e gidiyordum o sene.. ilk Brezilya maçıni okulun kantin salonuna kurulan dev ekranda izledik. Hasan Şaş'ın o golünde 3 saniye kimseden ses çıkmadı ki Hasan sevinsin attığı gole. İnanamadik çünkü o efsane Brezilya kadrosuna gol attigimiza. Sonra o sessiz dona kaldigimiz 3 saniyeden sonra havada uçuşan sandalyelerin arasında yerde birbirmizi yumruklarken bulduk. Cildirdik resmen:) o gol anını size anlatmak istesem..savaş alanında tam dibinize bir el bombası düştüğünü hayal edin..bı anda o basınçla ilk saniye hiç bişey duyamazsiniz ikinci ve üçüncü saniye müthiş bir kulak çınlamasi ve şokun ardından bir kargaşa:))

İlhan Mansız diye geceleri sayıklarmışım. En büyük hayalim o dünya kupasındaki topa sahip olmadık nasip olmadı.

Dün gibi hatırlıyorum gerçekten inanılmaz bi heyecan yaşamıştık,kendimizden geçiyorduk maçlarda,öyle ki bizim bi arkadaş böbreğinden rahatsızdı bu yüzden okuldan izinliydi bizde keşke böbrekten rahatsız olsakta maçları rahatça izlesek diyorduk çocuk aklı işte.Büyük ihtimal bi dahakini ancak 60 yaşında falan izleriz.

Kesintisiz izlediğim tek dünyakupası o da 2002 dünya kupasıydı. Hayatımda böyle zevk böyle heyecan yaşamamıştım. Yaşım o zamanlar da 9du .. O zaman maçlar öğlen oynanılıyordu 12-1 gibi malar TRT ekranlarındaydı. Ümit davalanın tek şeritli saç stili, Rüştü'nün göz altı siyah boyası, kel hasan şaş gibi gibi muazzam bir takımımız vardır. Yemin ediyorum hiç bir maçımızı kaçırmamak için okula gitmiyordum. Öğlenciydim o sıralar. Ailemle maç günlerinde tartışıp duruyorduk ve yinede gitmiyordum. O zamanlar sınıf öğretmenim evime beni almaya gelirdi yemin ediyorum yine gitmezdim. Her maç öncesi yüzümü kırmızı-beyaz çizerdim sulu boyayla. Bizim hemen uzzağımızda bir bakkal vardı maç başlamadan önce koşardım 3-5 tane böyle küçük TÜRK bayrağı alır eve gelirdim. Dalgalandırırdım her yerde. Sonrasında her maç öncesi çalınan İstiklal marşında ayağa kalkardım o anı yaşardım yaşıyordum yemin ediyorum ya gözlerim doldu şimdi. En en unutamadığım maç ise TÜRKİYE-BREZİLYA 2-1LİK MAÇTI. çeyrek final maçımızdı. Tüplü siyah renkte sony markalı TVde izliyordum. İlk golü hasan şaş ile atmıştık deli gibi sevinmiştim. ailemde tabi ilk defa benimle o maçı izlemişlerdi. harika inanılmaz bir mutlulluk vardı. sonrasında hakem faciası, rivaldo'nun çirkefliği yüzünden 10 kişi kalmamız derken maçı kaybetmiştik. ama o an yaşadığım heyecan,zevk hiç bir yerde alamam. Ya yazım uzun uzun gider aslında ama uzatmak istemiyorum şunu net olarak diyebilirim ki, Her arkadaş ortamında konu açıldığında hep dedim yine diyorum Asla 2002 ruhu gelmeyecel, asla o 2002 dünya kupası gibi bir tat,bir duygu,bir zevk veya nasıl tanımlamak isterseniz bilmem ama asla o şekilde hiissedemeyeceğim. Öyle işte.

Ağlayalım mı be reis duygulandırdın Konya'dan selamlar 👋